Panahon yata ngayon na kapwa tao na natin at hindi ang Diyos
ang nagpapasya kung papaano tayo mamamatay.
Sa kanyang pagninilay noong Sabado na itinext sa akin ni
Father Gerardo F. Causapin o Father Gerry, na tubong Abra de Ilog at ngayon ay
kura-paroko ng Parokya ni San Jose, ang Esposo sa Paluan, lakip ang panalangin
na ang lahat ay iadya na huwag matakot na manindigan para sa pagsunod kay
Hesus, katulad ng pagsunod ni Father Mark Anthony Ventura.
Ang bukal ng pagninilay na ito ni Father Gerry ay ang
nasusulat sa Juan 15:18-21 na kung saan mababasa na sinabi ni Hesus, “Kung
napopoot sa inyo ang sanlibutan, alalahanin ninyong ako muna ang kinapootan
nila bago kayo.” Anong aklat pa nga ba ang mas mapang-hamon kaysa sa
Bibliya matapos nating mabasa bilang halimbawa ang talatang ito? Ano ang ating
nasasa-isip kapag may alagad ng Diyos, pari man o pastor, obispo o madre,
ministro o diakono ang kinapootan at kapagdaka’y pinatay dahil sa kanilang
espiritwalidad at misyon na naka-ugat sa panlipunang pagkilos?
Matatandaan na Si Father Mark Anthony Ventura, 37, ay pinagbabaril
hanggang sa mamatay noong ika-29 ng Abril, matapos magmisa sa Gattaran,
Cagayan. Kilala ang pari sa pakiki-isa niya sa mga katutubo sa pagtutol sa
isang dambuhalang minahan sa kanilang lugar. Ang kayang pagkilos sa lipunan na
nauwi sa kamatayan ay ang kanyang pinaka-dakilang homiliya. Kagaya ng kanilang
Kinakatawan, ang mga Pilipinong martir na pinatay dahil sa kanilang
pananampalataya ay hahanapin natin sa piling ng mga buhay at hindi sa mga patay
at sa pamamagitan nito, pinipili natin ang buhay upang tayo ay mabuhay (Deut.
30:19).
Katulad ni Father Mark Anthony, si Father Gerry man ay
tagapagtaguyod din ng kalikasan. Noong siya ay direktor pa ng Colegio De San
Sebastian (CDSS) sa Sablayan, noong ika-24 ng Setyembre, 2009, katuwang si Ms
Rosavilla Dalumpides, dean of academic affairs ng CDSS College Department, ay
inilunsad ang isang malawakang symposium on mining na noon ay siyang nagtulak
sa mga nasa-kolehiyo ng paaralan na makisangkot sa mga kontra minang pagkilos
noon dahil ang mina ay mapamuksa.
Tameme ang maraming mga Katolikong Pinoy sa mga pagpatay sa
mga makabayang pari sa kasaysayan. Nariyan ang pagpatay kay Father Marcelito
Paez ng Nueva Ecija noong ika-4 ng Disyembre 2017 matapos niyang
tulungang lumaya ang isang napipiit. Isama rin natin si Bishop Benjamin de
Jesus, OMI na siyang Obispo ng Jolo na pinatay din noong 1997 at sina Father
Benjamin Inocencio na pinatay noong 2000 at Father Jesus Reynaldo Roda noon naming 2009. Idagdag pa si Father
Fausto Tentorio noong 2011 na pinatay din sa North Cotabato, Father Salvatore
Carzedda noong 1992 sa Zamboanga City at si Father Tullio Favali na pinatay ng mga
kultong pakawala ng militar sa North Cotabato noong 1985. Marami sa ating mga
Katoliko mismo ang pinagbubuntunan pa sila ng sisi at pagbibintang sa kanilang kalunos-lunos
na pagkamatay.
Sa panahon ng mga naging pangulo simula kay Ferdinand E.
Marcos hanggang sa kanyang tagahanga na si Rodrigo R. Duterte, maraming pari na
ang pinapatay dahil sa kanilang pagmamahal sa kapwa at pagkilos para sa
katarungan. Malamang, mga Katoliko rin ang ilan sa mga salarin, utak o may
kinalaman sa mga pagpatay sa mga paring ito. Kahit sinong presidente ay hindi
nasawata ang mga karumal-dumal sa gawaing ito dangan kasi ay lahat sa kanila ay
kritikal kundi man bamban sa panlipunang doktrina ng Simbahang Katolika.
Huhusgahan ng kasaysayan tayong mga Katoliko at ang mga organisasyong
kinabibilangan natin kung papaano natin itinuturing ang buhay ng indibidwal na
tao. Mas matimbang (o ‘sing-timbang) ba ito sa atin kaysa sa mga materyal na
layon ng lipunan kagaya ng pagpapa-angat ng negosyo at walang humpay na mga
pampublikong pagawain? May malalim na hugot ang tinuran ni Arsopbispo Oscar
Romero ng San Salvador noong ika-2 ng Pebrero 1980 sa kanyang talumpati sa Louvain.
Sabi niya, “Here the church, like every human being, is faced with the choice that
is most fundamental for its faith: to be on the side of life or on the side of
death. We see very clearly at this point no neutrality is possible.” Sa mga hindi nakaka-alam, si Oscar Romero nga
pala ay arsobispo ng San Salvador na pinatay habang nagmimisa noong ika-24 ng
Marso, 1980 sa kapilya ng Divine Providence cancer hospital. Matapos ang 35
taon, siya ay idineklarang martir ng Simbahan at na-beatify noong ika-23 ng
Marso, 2015.
Kaya kung bibigyan ko ng sariling dagdag-nilay ang itinext
sa akin ni Father Gerry noong ika-5 ng Abril, sa bahaging ito ng kasaysayan ng
bansa, narito ang katotohanang dapat na lubos na pagnilayan ng mga Katoliko: tayo ba ay naniniwala sa Diyos ng Buhay o
kasapakat tayo ng mga ahente ng kamatayan sa ating gitna.
Hanggang may mga paring martir ang Simbahan kagaya nina
Arsobispo Romero at Father Ventura, ang Simbahan ay magiging tapat sa pagsunod
kay Hesus. Si Hesus na mga masasamang tao rin ang nagpasya kung papaano siya mamamatay
noon…
------
(Photo;
Rappler)
No comments:
Post a Comment