Ang
pagwawagayway ng palaspas ay isang pampulitikang protesta noong panahon ni
Hesus. Ang palaspas ay simbolo ng tagumpay ng pakikidigma at hindi lamang
pantaboy ng aswang o kaya ay para may masunog tayo para sa Miyerkules ng Abo sa
isang taon, kagaya ng alam natin ngayon dito sa Pilipinas.
Sinakop
noon ng mga Romano ang mga Hudyo. Inalipin sila, pinahirapan, inabuso at
inalipusta. Brutalidad ang naranasan ng mga mamamayang Hudyo sa kamay ng mga
mananakop. Ang palaspas ay simbolo ng tagumpay ng madirigma. Ang pagwawagayway ng palaspas din ay isang paghamon, isang protesta o
banta ng insureksyon noong panahong iyon. Sabi nga ni Bo Sanders sa kanyang
sulatin noong 2013 sa Tripfuller.com na may titulong Palm Sunday is the Most
Political Sunday, “Laying down palm
branches ahead of a man riding a donkey was an act of defiance and an
aggressive political statement.” Sa
Pilipinas, ang kaisipan at historikal na katotohanang ito ay hindi gaanong
napag-ukulan ng pansin at pagninilay. Dangan kasi naman, tayo man ay bansang
sinakop din ng mga Kastila na siyang nagdala sa atin ng Kristiyanismo.
Papaano
natin aasahan na ipamulat nila sa atin na ang orihinal na Linggo ng Palapas ay
maituturing na isang kilos-bayan o aksyong pulitikal. Dagdag pa ni Sanders, “Palm Sunday might be the most flagrant
example of ignorance and misappropriation. Palm Sunday is call for revolution
against the powers of oppression, the systems and institutions that occupy
foreign lands and repress its citizens with unjust practices and economic
policies.” Sinong pari kaya ang mangangahas na iugnay ang tunay na diwa ng
Linggo ng Palaspas sa mga aksyong panlipunan?
Pero
hindi ko sinasabi na dapat gumamit tayo ng mga bagay na labag sa batas para
tayo makalaya. Pang-aabuso, pananakot at panlilinlang ang gamit ng pamahalaang
Romano noon para mapanatili ang kanilang paghahari. Ang pulitika ng matandang
Roma ay nakatuntong nang labis sa otoridad at kapangyarihan.
Iba
ang pulitika ni Hesus sa Pulitika ng Roma. Opo, si Hesus ay hindi pang-espiritwal
lang. May pulitika sa Kanya, maniwala man kayo o hindi.
Halos lahat ng antas ng kanyang buhay, simula sa pagsilang Niya sa sabsaban hanggang sa pagkamatay Niya sa krus ay may pampulitikang kaugnayan at kahalagahan noon at ngayon. Ipinanganak Siya sa malayong lugar dahil sa kailangang silang masensus para mabuwisan at ipinako Siya sa krus, na parusa noon sa mga kumakalaban sa gobyerno. Ang pagbabayad ng buwis at pagsasalita, pag-aalsa kagaya nang ginawa Niya sa templo ay pawang mga pampulitikang gawain. Ang pulitika ay nasa sentro ng buhay ng Salitang Nagkatawang Tao.
Ang
mga turo Niya tungkol sa pagdatal ng Kaharian ng Diyos ay maituturing na isang
adyendang pulitikal. Ang Diyos ang totoong hari at ang kanyang kaharian ang
siyang lulupig sa mga kaharian o mga terminong pulitikal na gawa lamang ng tao.
Ayon
kay Isaac Morehouse sa kanyang blog post noong Agosto 10, 2009 na Palm Sunday
and Politics, “Physical freedom is a
worthy goal. Defending oneself from violence and oppression is not immoral. But
as a Christian, to use government to enforce the morality you believe in
through law, backed up by the agents of the state, is to contradict Christ
Himself.” Ganyan ang sitwasyon ng
lipunan ni Hesus noon. Ganyang din ang sitwasyon ng lipunan natin ngayon. Sinong
tagasunod ni Kristo ang mananahimik sa mga pagpatay sa tungki mismo ng kanyang
ilong? Sinong Kristiyano ang hindi kikibo kung ang kanyang Diyos mismo ay minumura?
Sinong Kristiyano ang hindi magagalit sa panibagong pananakop ng mga dayuhan sa
ating bansa kagaya nang naranasan noon ng mga Hudyo sa mga Romano noong unang
Linggo ng Palaspas?
Sa
pulitika ni Hesus ay una ang paglilingkod kaysa sa anumang kapangyarihan. Ang
pulitika ni Hesus ay may kababaang-loob, may paggalang sa paniniwala ng iba, hindi
makasarili, nagbibigay ng pagkakataon sa iba pang ibig mag-lingkod. Hindi
kumukuyapit sa pwesto. May totoong pagmamahal kahit hindi paulit-ulit na
bigkasin.
Ang
masaklap, hindi pulitika ni Hesus ang ating salalayan sa pagboto at
pagwawagayway ng pampulitikang palaspas kundi pulitikang Romano. Pulitikang Romano na ang mga hari ay kapit-tuko sa kapangyarihan, marahas, mapanlinlang o kaya naman ay abusado.
Ang mga taong palaspas, malamang sa hindi, sa halalan ang ibuboto ay mga makabagong Hestas!
Ang mga taong palaspas, malamang sa hindi, sa halalan ang ibuboto ay mga makabagong Hestas!
---------
Sources :
Photo: Imagenesmi.com
No comments:
Post a Comment