May mga pelikulang Pinoy na napanood natin noon halimbawa sa Levi Rama at Golden Gate Theatre, na kahit na lumipas ang panahon ay may mga linya o dialogue na hindi natin malilimutan at naaalala natin bigla ang pamagat ng pelikula. Mga linya na pwede ring maging linya ng mga Mindorenyo sa bawat panlipunan nating buhay. Ilang halimbawa lang:
“Para kang karinderyang bukas sa lahat nang gustong kumain.”
Vilma Santos. “Palimos ng Pag-Ibig”
(...na pwede ring sabihin sa mga pulitikong walang sariling prinsipyo at palipat-lipat ng mga kaalyado!)
“Ayoko ng masikip! Ayoko ng mabaho! Ayoko ng putik!”
Maricel Soriano. “Kaya Kong Abutin ang Langit”
(...na pwede ring isigaw ng mga regular na namamalengke sa San Jose Public Market!)
“Ikaw pala. Ikaw pala ang sinasabi ng asawa ko na asawa mo na asawa ng bayan!”
Laurice Guillen. “Nagalit ang Buwan sa Haba ng Gabi”
(...na pwede ring tunghayaw ng misis ng isang babaerong Meyor sa kerida ng mister niya)
“Baka nakalimutan mo, sampid ka lang dito!”
Maricel Soriano. “Pinulot ka Lang sa Lupa”
(...na pwede ring sabihin sa dayong naghahari-harian dito sa atin!)
“Trabaho lang ito, walang personalan.”
Rudy Fernandez. “Markang Bungo 1”
(...na gusto kong sabihin sa mga pulitikong pulpol!)
No comments:
Post a Comment